آلودگی میکروبی آب آشامیدنی
میکروارگانیسم ها موجودات میکروسکوپی مانند باکتری ها، ویروس ها و تک یاخته ها هستند.
از آنجایی که برخی از میکروارگانیسم ها، پاتوژن یا عوامل بیماری زا شناخته شده اند، آلودگی میکروبی منابع آب آشامیدنی عمومی تهدیدی جدی برای سلامت انسان به شمار می رود.
باکتری ها : هلیکوباکتر پیلوری، خانواده سالمونلا، و اشریشیا کلی (E.coli).
ویروس ها : هپاتیت A، ویروس های نوع نوروالک، روتا ویروس ها، آدنوویروس ها، انترو ویروس ها و ریو ویروس ها.
تک یاخته : Giardia lamblia و Cryptosporidium parvum.
علائم بیماری‌های عفونی قابل انتقال توسط آب ممکن است شامل تب، خستگی و کاهش وزن (شایع در موارد ویروسی)، استفراغ، گرفتگی شکم، اسهال و معده درد باشد. در شدیدترین موارد بیماری های قابل انتقال از طریق آب می توانند کشنده باشند.
بیماری های قابل انتقال از طریق آب برای همه افراد خطرناک است.
برخی از افراد نسبت به عفونت حساس‌تر هستند و علائم واضح‌تری دارند.
این افرادحساس شامل نوزادان، کودکان خردسال، افراد مسن‌تر و افراد دارای نقص ایمنی مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS و کسانی که تحت شیمی‌درمانی هستند، می‌شوند
جدول استاندارد میزان آلودگی میکروبی آب شرب
برخی از آلاینده های میکروبی را می توان با فرآیندهای انعقاد و فیلتراسیون تصفیه آب حذف کرد.
اثر ضد عفونی در برابر باکتری ها و ویروس ها ثابت شده است، اما تک یاخته ها به تنهایی در برابر کلرزنی بسیار مقاوم هستند.
لذا سایر روش‌های تصفیه و ضدعفونی برای حذف کریپتوسپوریدیوم مانند ازن زنی، ضدعفونی با اشعه ماوراء بنفش یا فیلتراسیون ضروری هستند.
حفاظت مهم و مقرون به صرفه برای تامین کنندگان آب، جلوگیری از ورود پاتوژن به منابع آب است.
اولین گام در حفاظت از منابع عمومی آب، توسعه یک برنامه حفاظت از حوزه آبخیز یا سر چاه است.
کنترل یا حذف منابع میکروبی قبل از اینکه منبع آب را آلوده کنند، راه طولانی را به سوی ساده‌سازی درمان و کاهش هزینه‌های مرتبط با منبع آلوده می‌کند.
موارد زیر منابع آلودگی میکروبی در یک منطقه حفاظتی منبع آب و اقدامات حفاظتی پیشنهاد شده با هدف کاهش خطرات ناشی از آن برای آب آشامیدنی است.
خرابی سیستم های دفع فاضلاب منبع اصلی آلودگی میکروبی ناشی از زباله های انسانی است.
در نتیجه می بایست برنامه ریزی مناسب بازرسی و تعمیرو نگهداری برای سیستم های فاضلاب در حوضه خود را اجرا کنید.
و برنامه ترویج آموزش عمومی در مورد نحوه مراقبت از سیستم سپتیک.
آب های روان حامل فضولات حیوانی از مناطق ذخیره کود، مزارع لبنی، مزارع خوک، مراتع و استفاده از کود در زمین منبع قابل توجهی از آلودگی میکروبی است.
انبار های نگهداری کود باید به دور از آب های سطحی و دارای کف و سقف غیر قابل نفوذ باشد.
پوشش های گیاهی مناسب ایجاد شوند تا جریان رواناب را کاهش دهد و به عنوان فیلتری برای آلاینده های میکروبی عمل کند.
دام ها باید دور از نهرها و آب ها نگهداری شوند.
(مقررات آب آشامیدنی MA، 310 CMR 22.20B، حیوانات را از 100 فوت از یک مخزن و شاخه های آن منع می کند.)
آب باران و ذوب برف بر روی زمین جاری می شود و آلاینده ها را جمع آوری کرده و به منابع آب می ریزد.
رواناب همچنین می تواند آلاینده های میکروبی را از محیط های حومه شهر مانند زباله های حیوانات خانگی در پیاده روها جمع کند.
سطوح غیر قابل نفوذ را به حداقل برسانید.
حوضچه ها ته نشینی را برای کند کردن جریان و فیلترکردن آلاینده ها نصب کنید.
از تکنیک های محوطه سازی استفاده کنید که آب را حفظ می کند و آب روان را محدود می کند مانند گیاهان بومی، چمن های کم نگهداری، بوته ها، باغ های سنگی و غیره.
حذف و دفع مناسب ضایعات حیوانات خانگی را در برنامه قرار دهید.
حیات وحش جزء جدایی ناپذیر یک حوضه آبخیز متعادل است.
با این حال، پرندگان و پستانداران می توانند میکروارگانیسم ها را از طریق تماس مستقیم یا از رواناب حوزه آب واردمنبع آب کنند.
حیات وحش که معمولاً با آلودگی میکروبی منابع آب آشامیدنی مرتبط است عبارتند از:
آهو، سگ دریایی، موش آبی، مرغ دریایی و غاز.
نظارت بر جمعیت حیات وحش در داخل و اطراف منابع آب.
حضور روزانه انسان در امتداد خط ساحلی را حفظ کنید.
از تکنیک های ترساندن مانند مواد آتش نشانی استفاده کنید.
تغییر زیستگاه (حصارکشی خط ساحلی، چمن زنی، تغییر محوطه، هرس شاخه درخت برای کاهش خیزش پرندگان).
مردم را از تغذیه حیات وحش به ویژه پرندگان آبزی منع کنید.
منابع غذایی مانند گونه های گیاهی خوش طعم را کاهش دهید.
با نصب حصارها یا وسایل زهکشی، از ساختن سدها و لانه‌ها جلوگیری کنید.
توجه: مجوزهای فدرال و/یا ایالتی اغلب برای برنامه های آزار و اذیت کنترل حیات وحش مورد نیاز است.
جهت سفارش آلودگی میکروبی آب آشامیدنی از صفحه فروشگاه بازدید کنید.
جستجو
دسته بندی مقالات
آخرین مقالات
برچسب ها
تبلیغات
