سبد خرید خالی است.
0
ضدعفونی کردن آب با کلر فرآیندی است که کلرین یا ترکیبات آن به آب اضافه میشود تا انواع باکتریها، ویروسها و میکروبها را ازبین ببرد.
گندزدایی کردن هم روی آبهای زیر زمینی و هم روی آبهای سطحی انجام میشود. بدیهی است که سترون کردن برای آبهای زیرزمینی اجباری نیست. ولی ممکن است از لحاظ رعایت احتیاط و در صورتی که بررسیهای هیدروژئولوژیکی امکان آلوده بودن آبها را تایید کند، در مورد آبهای زیر زمینی نیز انجام شود.
به هر حال ، سترون کردن با آلودگیهای گذرا مقابله میکند. از طرف دیگر ، اگر آب فاصله زیادی را در مجرای روباز طی کند، خطر آلودگیهای اتفاقی نیز باید در نظر گرفته شود. در این مورد ، اگر آب را در مبداء حرکت آن سترون کنیم، در واقع ، ضمانتی اضافی برای خوراکی بودن کیفیت آب است که پتانسیل مقاومت آن را در برابر میکروبها نیز افزایش میدهد.
فهرست
Toggleسترونکردن آبهای سطحی الزامی است. سترون کردن در واقع دنباله عملیات انعقاد ، تهنشین کردن و تصفیه آب هاست، اما از لحاظ انهدام میکروبهای بیماریزا به اندازه کافی موثر نیستند. در این مقاله ، سترون کردن با کلر را بررسی میکنیم.
وجود کلر به مقدار کم در آب بسیار مفید است. روی دیاستازهایی که برای زندگی میکروبی لازمند، اثر و آنها را تخریب میکند. بهعلاوه ، قدرت اکسایش کلر در برابر مواد آلی بسیار زیاد است. کلر به شکل گاز یا به شکل هیپوکلریت ( آب ژاول ) مورد استفاده قرار میگیرد. مقدار کلر لازم را میتوان با نقطه بحرانی تعیین کرد. اگر آب مورد تصفیه ، نظیر آبهای خام سطحی ، دارای مواد آلی و بطور معمول ، آمینه ، باشد، ظهور این نقطه قابل توجه بسیار مشخص است. کلر در ترکیب با این مواد ، مواد معین کمکی و کلرامین تولید میکند.
اگر منحنی تغییرات مقادیر کلر فعال موجود در آب یعنی کلر باقیمانده ، بر حسب کلری که به آن افزوده میشود، رسم شود، خواهیم دید که اگر مقدار کلر افزوده شده کم باشد، کلر باقیمانده وجود نخواهد داشت و تمام کلر ترکیب میشود.
کلر عمدتاً در سه نوعِ کلر جامد (هیپو کلریت کلسیم هیدراته)، کلـر مـایع (هیپو کلریت سدیم) و کلر گازی (کپسول کلر) در بسته بندی های خاصی ارائه می گردد.
کلر جامد بصورت گرانول و به رنگ سفید بوده و بوی کلر به شدت از آن استشمام می شود. پس از حل نمودن در آب، مقدار کمی از آن ته نشین می گردد.
کلر مایع به رنگ زرد مایل به سبز بوده و با بوی کاملاً مشخص قابل شناسائی است.
کلر گازی که بازار تجاری به عنوان کپسول گاز کلر شناخته می شود. گاز کلر در صورت نشت از سیلندر به علت سنگین بودن در سطح زمین می ماند و به تنهائی آتشگیر است.
گاز کلر در بطریهای فلزی به ابعاد متفاوت قرار دارد که محتوی 2 تا 50kg کلرند. برای ایستگاههای مهم ، مخزنهای 500 تا 1000 کیلوگرمی کلر استفاده میشود. در قسمت پایین این ظرفها ، کلر به حالت مایع و در قسمت بالا به حالت گاز است. فشار گاز کلر با فشار میعان آن در دمای محیط برابر است. برای تاسیسات متداول که دبی کار خیلی بزرگ نیست، فاز گازی بطری بکار برده میشود.
به تدریج که از مقدار گاز کاسته میشود، کلر مایع ، تبخیر و جانشین آن کم میشود، طوری که فشار ثابت میماند. مقدار فشار در 15ْC برابر 6 بار است و با افزایش دما ، فشار نیز افزایش مییابد (4 بار در 2ْC؛ 12 بار در 40ْC). پس دبی گاز بستگی به دما دارد، اما به سطح تبخیر بستگی دارد، یعنی به سطح مقطع بطری.
بدیهی است که برای یک بطری کوچک از دبی 100g در ساعت (تا 10kg) و برای یک بطری بزرگ از 400g در ساعت (15 تا 50kg) نمیتوان بالاتر رفت. بهمنظور ایجاد سطح تبخیر بیشتر ، مخزنهای سیلندری افقی قرار داده میشوند.
اصول سترونکردن با گاز کلر به این صورت است که گاز کلر پس از کاهش قبلی فشار با آب مخلوط میشود و سپس شیره کلردار حاصل طبق مقادیر تعیین شده بوسیله شیمیدان ، در آب مورد تصفیه وارد میشود.
این روش ، سادهترین روش سترونکردن است که یا به تنهایی در تاسیسات کوچک و یا به صورت کمکی با روش سترون کردن با گاز کلر مورد استفاده قرار میگیرد. ماده سترونکننده ، سدیم هیپوکلریت یعنی آب ژاول است.
از کلر جامد جهت ضد عفونی نمودن آب های آشامیدنی، تصفیه و ضد عفونی آب استخرها، نظافت و ضد عفونی بیمارستان ها، سفیدکننده (سفید کردن پارچه، ریشه فرش در قالیشویی ها) و… استفاده می شود.
حدودا” میزان کلر لازم برای تصفیه آب استخر برابر ۳ گرم پودر کلر به ازای هر مترمکعب حجم استخرمی باشد.
بدین صورت که ابتدا حجم استخر محاسبه می گردد. (مثلا ۱۰۰ متر مکعب)
سپس این حجم در عدد ۳ ضرب می گردد. (مثلا ۳۰۰ گرم برای استخر ۱۰۰ متر مکعبی)
این ۳۰۰ گرم پود کلررا درظرف آب سه لیتری حل کرده ومحلول غلیظ را به تناوب روی استخرآب می پاشیم.
طبق استاندارد ( ویژگیهای میکروبیولوژیکی آب ) ایران میزان کلر آزاد باقی مانده در انتهای شبکه آبرسانی در شرایط عادی 0.8– 0.5 میلی گرم در لیتر ( PPM ) می باشد. و این زمانی است که , زمان تماس کلر با آب حداقل 30 دقیقه ، PH آب مابین 9 – 6 ، تیرگی آب (کدورت ) حداکثر 5 NTU باشد .
پس میزان تزریق کلرتوسط کلرزن باید طوری تنظیم شود که کلرآزاد باقی مانده درنقطه نهایی مصرف بین 0.8 – 0.5 باشد. و این در صورتی است که شبکه آبرسانی ما شرایط فوق را دارا باشد.(زمان تماس،PH،کدورت)
جهت افزایش و یا کاهش میزان کلر تزریقی به شبکه آب می توان با چرخاندن پیچ دبی پمپ تزریق کلر (فقط در زمان روشن بودن پمپ ) از صفر تا 100 درصد میزان تزریق را افزایش یا کاهش داد.
در صورت عدم جوابگو بودن پیچ دبی می توان با کم و یا زیاد ریختن کلرمایع یا پودر کلر(هیپوکلریت کلسیم)، به داخل مخزن دستگاه ، میزان تزریق کلر را تنظیم نمود.
قبل از ذخیره کردن آب در مخزن ، مایع سترونکننده وارد میشود. اگر مسیر به اندازه کافی طولانی باشد، مایع سترون کننده دقت کافی برای ظاهر کردن اثر ضد باکتری خود دارد. همچنین اگر مسیر حرکت ، طولانی باشد، از مخلوط شدن کامل آن با آب نیز استفاده میشود.
در مورد لوله تحت فشار ثقلی ، وارد کردن مایع بوسیله انشعابی که به قسمت خروجی مایع متصل است، انجام میشود. در صورت نیاز و کافی نبودن فشارها ، میتوان از یک پمپ اندازهگیر استفاده کرد. اگر انتقال آب بوسیله رانش انجام شود، در این صورت مایع در ایستگاه پمپاژ وارد میشود.
با اعمال روشهای خودکار ، میتوان توقف یا راهاندازی عملیات سترونکردن را هماهنگ کرد. همچنین میتوان بطور خودکار ، عمل کلرزنی را متناسب با دبی آبی که منتقل میشود به اجرا درآورد.
جهت سفارش سیستم های ضدعفونی کننده با تزریق کار باما تماس بگیرید.
جهت خرید موا د شیمیایی ضدعفونی کننده کلر(مایع یا پودری)، پمپ تزریق کلرو کیت سنجش از صفحه فروشگاه بازدید کنید.
جستجو
دسته بندی مقالات
آخرین مقالات
برچسب ها
تبلیغات