توضیحات
رزین سختی گیر پرولایت
رزین سختی گیر پرولایت نوعی رزین تبادل یونی برای کاهش سختی آب با جذب یونهای سخت آب می‌باشد. این رزین از نوع کاتیونی با پایه اسیدی قوی می‌باشد.
پرکاربردترین مدل شامل رزین پرولایت C100 و C100E می‌باشد. این رزین مانند یک آهنربای مغناطیسی قوی عمل کرده و دارای بار منفی هستند. این ذرات رزین هر یون با بار مثبت را جذب می کنند.
رزین سختی گیر Purolite با محلول آب نمک NaCl احیا می‌شود. بهترین روش برای کاهش سختی آب و تولید آب نرم در صنایع مختلف استفاده از رزین سختی گیر می‌باشد. این رزین به رنگ کهربایی مایل به قهوه‌ای روشن است. اندازه ذرات کروی رزین‌های سختی گیر مابین ۰.۳ تا ۱.۲ میلی‌متر می‌باشد.
نحوه عملکرد:
برای آغاز فرآیند سختی گیری، باید آب سخت را از روی این نرم کننده آب عبور داد تا آب و رزین سطح تماس مناسبی داشته باشند. هنگامی که آب در تماس با رزین قرار می گیرد، گروه سولفونات به دلیل تمایلش به کاتیون های با ظرفیت بالاتر ، یک سدیم متصل به خود را رها کرده و با کلسیم پیوند برقرار می کند.
از آن جایی که ظرفیت گروه سولفونات یک می باشد، دو بار مثبت کلسیم یا منیزیم بین دو گروه سولفونات به اشتراک گذاشته می شود. با انجام این مکانیسم یون سدیم درون آب آزاد شده، یون های منیزیم و کلسیم به رزین سختی گیر جذب می شوند و به این ترتیب آب نرم می گردد(یونهای ایجاد سختی در آب شامل کلسیم و منیزیم جذب رزین می شوند)
نکته قابل توجه در خصوص عملکرد این رزین ها آن است که این سختی گیر ها ظرفیت جذب مشخصی دارند و بعد از عبور میزان مشخصی از آب، اشباع می شوند. لذا رزین تبادلی باید به طور مرتب در سیکل احیاء قرار بگیرند تا مجدداً قابل استفاده باشد.
